De Lus van het Zwarte Goud is een fietstocht door de Limburgse mijnstreek.

Fietsend langs rustige wegen maak je kennis met de Limburgse natuur en met de schatten van het Zwarte Goud. Tevens ontdek je een aantal bekende en minder bekende toeristische attrakties. De ongeveer 115 km lange tocht strekt zich uit over de breedte van de provincie Limburg en brengt ons langs de zeven voormalige mijnzetels; Beringen, Zolder, Houthalen, Winterslag, Zwartberg, Waterschei en Eisden. De acht-vormige lus maakt een kruising in Zwartberg. Ideaal dus om de afstand op te splitsen in een westelijk en een oostelijk deel. Het westelijk gebied, dat we hier beschrijven, reikt van Beringen tot Zwartberg. Het oostelijk gebied reikt van Zwartberg tot Eisden.

Bewegwijzering. Op 8 september 1990 werd voor de eerste maal de Gordel van het Zwarte Goud georganiseerd. In 1992 kwam de grote doorbraak, daar ook BLOSO, de provinciale sportdienst en de Belgische wielrijdersbond het initiatief gingen ondersteunen. Toen werd beslist de Lus als een permanente fietsroute te bewegwijzeren. Sindsdien zijn echter veel borden verdwenen door wegwerkzaamheden en vandalisme. Ook zijn op enkele plaatsen kleine gele wijzertjes bijgevoegd. Het is dus opletten geblazen en het kaartje regelmatig raadplegen. Huidige Toestand. De meeste bordjes zijn nu verdwenen.

Vertrekpunt: De kerk van Zwartberg ligt vlak aan de kruising tussen Oost en West van de fietsroute en er is hier tevens een grote parking. Vlak naast de kerk vind je de tunnel onder de Torenlaan/Hoevezavellaan. Deze tunnel kiezen we voor het westelijk deel van "de Lus". Na de tunnel volgen we de Marcel Habetslaan en aan de Guillaume Lambertlaan rijden we links, zo bereiken we de koolmijn van Winterslag.

Kerk van Zwartberg.

Koolmijn Winterslag, de oudste mijn.

In Winterslag werd in 1917 de eerste Kempische steenkool geproduceerd. De mijn haalde in 1967 nog een jaarproductie van 1.635.514 ton. De maximale tewerkstelling werd genoteerd in 1953 en bedroeg 6.250 mijnwerkers.

Domein Bovy te Bolderberg.

Domein Bovy is een 34 ha. groot park dat van de 12° tot de 18° eeuw toebehoorde aan de abdij van Averbode. In de 19° eeuw kwam het domein in handen van Jozef Bovy, voormalig goeverneur van Limburg. Het domein herbergt een 18°-eeuwse vakwerkhoeve, waarin twee eetgelegenheden gehuisvest zijn. Verder kun je een bezoekje brengen aan de geitenboerderij, een dierenpark, een bijenhal en drie fraaie tuinen: de kruiden- en boerentuin en het rosarium Pierre-Joseph Redouté. Het park is gekend voor zijn bewegwijzerde themawandelingen. Het "beemdenpad" is een knuppelweg door het moerasgedeelte.

Mijnstreekmuseum in Beringen.

In 1907 werd de N.V. Kolenmijnen van Beringen opgericht. Pas in de jaren 20 kwamen de schachten klaar en kon de kolenwinning starten. De laatste kolenwagen werd bovengahaald op 28 oktober 1989. Het Streekmijnmuseum geeft enerzijds een overzicht van de oplkomst, de groei en de bloei van de Kempische mijnbouw en wil anderzijds een monument zijn voor de mijn werker, die door zijn reuzenarbeid de welvaart van zijn gezin en zijn streek bewerkstelligde. Open op zondag voor iedereen, op weekdagen enkel voor groepen na afspraak.

Het zwarte goud, 300 miljoen jaar oud.

Beringen, laatste wagon.

Beringen, Fatih moskee.

Kolenmijnen van Helchteren-Zolder.

Gesticht in 1907. Zoals in de andere mijnen, werden de eerste kolen bovengehaald in 1930, na 23 jaar voorbereidend werk. Zolder kreeg de uitbating van 2 concessies die samen 7060 ha bedroegen. De mijn van Zolder werd achtereenvolgens met Houthalen en later ook met Beringen ondergronds verbonden.

Koolmijn Houthalen.

Houthalen, dat pas in 1939 in productie ging, is de jongste mijn. De kolen werden er ontgonnen op een diepte van 700 tot 810 meter.

Houthalen, Kelchterhoef.

Het recreatiepark van domein Kelchterhoef bevat al de ingrediënten voor een heerlijke daguitstap voor het hele gezin.

Kelchterhoef, De Abdijhoeve.